| 1 |
جایگاه درس در برنامه درسی دوره |
این درس در زمره دروس تخصصی رشته بوده و یکی از مهم‌ترین اضلاع فلسفه صدرایی است که با وجودشناسی پیوند وثیق دارد. بخش قابل توجّهی از نوآوری‌های ملّاصدرا و رویکردهای جدید حکمت متعالیه در مسئله علم، در این درس مورد بررسی قرار می‌گیرد. |
| 2 |
هدف کلی |
آشنایی عمیق‌تر و وسیع‌تر با آراء و نظریّات معرفت‌شناختی در حکمت متعالیه |
| 3 |
اهداف یادگیری |
به‌دست آوردن شناخت تحلیلی و دستگاهی از حکمت متعالیه در مباحث علم و توانمندی دانشجویان برای تبیین روابط علم و عالم و معلوم و واقعیّت‌های عینی از منظر حکمت متعالیه |
| 4 |
روش تدریس |
1. تبیین تحلیلی آراء ملّاصدرا به روش سخنرانی
2. قرائت و تفسیر قسمت‌های اصلی آراء صدرا از کتاب اسفاراربعة
3. گفتگو و روش پرسش و پاسخ و بحث مطالب درسی در کلاس |
| 5 |
وظایف دانشجو |
مطالعه قبلی درس؛ مراجعه به مقالات علمی و پژوهشی و تلخیص و تحلیل و نقد حداقل دو مقاله پژوهشی؛ ارائه یک مقاله تحلیلی از موضوعات درس در پایان ترم؛ ارائه سمینار از مقاله خود در کلاس |
| 6 |
منبع |
جلد سوم و جلد ششم کتاب اسفاراربعة |
| 7 |
مواد و امکانات آموزشی |
استفاده از امکانات فضای مجازی، تخته وابت‌برد؛ در موارد مورد نیاز ویدئو پروژکتور |
| 8 |
نحوه ارزشیابی |
ارزیابی خلاصه مقالات؛ ارزیابی مقاله پایانی؛ ارزیابی کلاسی بر مبنای مشارکت دانشجو در مباحث؛ آزمون پایان‌ترم |
| 9 |
شایستگی های پایه |
آشنایی تخصصی با مباحث وجودشناختی حکمت متعالیه و حکمت مشا |