| 1 |
هدف کلی |
توانایی استفاده از آموخته‌های دستوری در تحلیل دستوری متن و توانایی ایجاد ارتباط بین دستور و حوزه‌های ادبی دیگر و توانایی به کارگیری آموخته ها در آموزش زبان فارسی |
| 2 |
شایستگی های پایه |
داشتن دانش دستوری در حد دستور کارشناسی زبان و ادبیات فارسی |
| 3 |
اهداف یادگیری |
توانایی استفاده از آموخته های دستوری در آموزش زبان فارسی |
| 4 |
روش تدریس |
تعیین قسمتی از منبع برای مطالعه دانشجویان، پرسش کلاسی و رفع ابهام‌ها، تمرین نکات دستوری بر روی متن |
| 5 |
وظایف دانشجو |
انجام تمرین‌های تعیین شده برای هر جلسه و انجام تحقیق در منابع دستوری فارسی و ارائه نتیجه تحقیق در کلاس و سپس ارائه آن در پایان ترم به صورت مقاله مدون |
| 6 |
منبع |
- منهاج الطلب زینیمی (قرن 11)
- مجمع الرسائل ادبی محمدکریم خان کرمانی (1273)
- دستور سخن میرزا حبیب اصفهانی (1289)
- لسان العجم میرزا حسن طالقانی (1305)
- دستور زبان فارسی غلامحسین کاشف (1328)
- نهج الادب عبدالغنی رامپوری (1338)
- دستور پنج استاد
- دستورنامه محمدجواد مشکور
- دستور زبان فارسی خیام‌پور
– دستور زبان فارسی د. خانلری
- دستور جامع زبان فارسی همایون‌فرخ
- توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی د. باطنی
– دستور غلامرضا ارژنگ
– مبانی علمی دستور زبان فارسی د. احمد شفایی
– دستور د. انوری و احمدی (ج2، ویرایش 4)
– دستور زبان فارسی د. وحیدیان و عمرانی
– ساخت زبان فارسی د. خسرو غلامعلی زاده
– دستور مفصل امروز د. فرشیدورد
– دستور زبان فارسی د. امید طبیب زاده
– دستور د. نوید فاضل |
| 7 |
نحوه ارزشیابی |
پرسش و انجام تمرین در هر جلسه، اختصاص بخشی از نمره به ارائه کنفرانس و تحقیق پایان ترم، آزمون پایان ترم |