1 |
جایگاه درس در برنامه درسی دوره |
جامعه شناسی سیاسی می کوشد پیوندهای میان سیاست و جامعه را مطالعه کند و با تحلیل رابطه بین ساختارهای اجتماعی و ساختارهای سیاسی و بین رفتار اجتماعی و رفتار سیاسی، سیاست را در زمینه اجتماعی آن قرار دهد. ارائه این درس برای دانشجویان دکتری ضروری است چرا که هم جامعه و هم دولت در ایران را مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد. |
2 |
هدف کلی |
هدف کلی این درس کشف و بررسی مناسبات و تعامل بین دولت و جامعه است. در رویکردی جامعه شناسانه، شکاف یا فاصله دولت از جامعه مساله ای اساسی بشمار می آید و در تحلیل نقش دولت در تحول اجتماعی بر این نکته تاکید شده است که نوع مناسبات دولت و جامعه تعیین کننده نوع نقش آن خواهد بود و چگونگی مشارکت و نوع استقلال و اتکا آن ها اهمیت دارد. به منظور شناخت این روابط، تحلیل نهاد دولت از نظر ساختار درونی و نوع ارتباط آن با گروه های اجتماعی و تاثیر متقابل آن ها هدف اصلی ارائه این درس است. به علاوه با تاکیدی که در این درس بر دولت و جامعه در ایران وجود دارد، می تواند به عنوان درسی برای تحلیل وقایع سیاسی ایران مطمح نظر قرار گیرد |
3 |
اهداف یادگیری |
اهداف این درس عبارتاند از:
فهم روابط متقابل سیاست و جامعه در ایران
مطالعه روابط متقابل دولت و جامعه در عرصه سیاسی و اجتماعی و پیامدهای عملی آن که منجر به رقابت و یا ثبات می شود
درک تحولات سیاسی موجود با استفاده از ابزارهای جامعه شناسی
کشف روابط موجود میان ساختارهای سیاسی و اجتماعی
تعامل و یا تقابل رفتارسیاسی زمامداران با فرهنگ سیاسی مردم
بررسی سیاست در زمینه اجتماعیِ آن
کشف روابط قدرتِ مکنون در لایه های اجتماعی |
4 |
روش تدریس |
آموزش محور |
5 |
وظایف دانشجو |
حضور در کلاس
مطالعه منابع مطالعاتی
مشارکت در مباحث مطرح شده در کلاس
تهیه مقاله علمی |
6 |
مواد و امکانات آموزشی |
کتاب، مقاله و پاورپوینت |
7 |
نحوه ارزشیابی |
امتحان پایان ترم
نگارش مقاله علمی
ارائه سمینار در کلاس |
8 |
فایل |
Pdf File |
9 |
منبع |
کیت نش، آلن اسکات، راهنمای جامعه شناسی سیاسی( دو جلد)،انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی
حسین بشیریه، گذار به مردم سالاری، نشر نگاه معاصر، 1387
حسین بشیریه، گذار به دموکراسی، نشر نگاه معاصر، 1384
آصف بیات، سیاست همچون زندگی، ترجمه فاطمه صادقی
مسعود کمالی، جامعه مدنی، دولت و نوسازی در ایران معاصر، ترجمه کمال پولادی،انتشارات مرکز بازشناسی اسلام و ایران، 1381. |